11 stedentocht 2007
Zaterdag morgen was het verzamelen geblazen bij de Hydronauten.
De boot werd in orde gemaakt, de etappes wat door elkaar gegooid, en dan op naar de start. Bob en Jort namen de eerste 16km voor hun rekening. De wind en de jacht op de eerst gestarte Hamburgers maakten dit stuk al een zware klus maar met ruime voorsprong werd de tweede etappe overgenomen door Tyler en Rens, die verder tegen de wind langs Sneek en IJlst ploeterden, het schema voor de recordpoging werd stilaan begraven. Bram en Vincent hadden minder wind maar wel tegen en verder de hoge golven van het Slotermeer. Zij stempelden in Sloten en wisselden na nog een oversteek over de Slotermeer in Balk. Scott en Pier voeren verder via de Luts lekker uit de wind terug naar de meren. Het was aan Niels en Robert om de laatste meren te bedwingen. Grijs was het en dat maakte de oriëntatie niet makkelijker, een 10-tal minuten werd verloren op de Morra. In Stavoren was stempelen en overgeven aan Bob en Jort, die met wind mee in het volgend stuk het tempo weer opkrikten. Tyler en Rens stempelden dan af in Hindelopen en Workum, maar verloren daar eveneens de weg en dus enkele minuten, en dan was het weer aan de junioren. De lampjes mochten aan en in hoog tempo tot Bolsward. Nu waren we nog maar halverwege. 
Aardedonker waren de volgende stukken. Het was leuk om de pinkelende lampjes op te speuren in het donkere landschap . Scott met Pier en Niels met Robert brachten de K2 naar Harlingen. En Bob en Jort weer op weg naar Franeker. Vanaf nu ondieper water voor Tyler en Rens, noordelijk langs Leeuwarden. Bram en Vincent kregen er een overdraging voorgeschoteld, onverlicht dus op de tast, en 10km verder kregen ook Scott en Pier een stukje “klunen in de nacht” te verwerken en zij werden afgelost in Bartlehiem door Niels en Robert. Het werd grijs en lichter maar in onze hoofden een beetje zwaarder en slaperiger. Gelukkig stroomde het water richting Dokkum. Bob en Jort mochten daar stempelen, maar dat was geen cadeau, want een visser had een net gespannen over heel de Dokkummer Ee en dat maakte een “portage” op de heenweg en de terugweg noodzakelijk. Ondertussen begon het zo te gieten, zodat het buitenleven geen plezier meer was. Niels en Robert brachten de boot terug naar Bartlehiem en ondervonden de onaangename kant van riviertjes; nu was het stroom tegen en we hadden nu ook weer de wind tegen. Scott en Pier vertrokken van Bartlehiem en gaven over aan het Elfsteden monument aan onze laatste ploeg: Bram en Vincent. Iedereen terug naar de Hydronauten en onder de douche.Toen onze K2 in zicht kwam was er toch verwarring: net niet het record? …. Maar nadat de starttijd meeberekend was: net wel. Zo verbeterde VIKING, met een minuut,het WERELDRECORD 11stedentocht varen, en namen het over van Neerpelt dat lang geleden met zijn marathon,- en sprintploeg, het vorig record had gevestigd. Ik vond het een prestatie. Niet alleen van de 5 teams, die het kano-werk leverden. Ook van de chauffeurs Renee en Fred ,die de hele nacht , heel Friesland door, steeds op tijd op de volgende wisselplaats stonden Ook was er voor iedereen eten en drinken (ook koffie) uit de rijdende keuken, waar Sandra de baas was. 
Het aangename was om iedereen te zien de handen uit de mouwen te steken bij het wisselen; hier was er een echt team op pad!!, dat te zien deed ons het te kort aan slaap vergeten, voor een tijdje althans.